De stad valt uiteen karton als doorweekt door de regen. Zijn ruige huid van hoge gebouwen in het centrum, van beton trottoirs met tegenzin en constante gat, belet niet dat de stad heeft dezelfde filosofie dat alle grote Afrikaanse steden die ik heb bezocht: menigte buiten de ellende, ongeschikte verkoop kraampjes, vruchten die zijn opgeslagen op hout of schoenen in de straten bezaaid. Stad, evenwel, misschien door het prachtige geluid van de Portugese, lijkt dichterbij; bijna, soms, meer dan de Afrikaanse Caribbean.