listopada 19 2012 Los Angeles u crvenom, žut, zelene i plave

• Beverly Hills_opt

  https://www.viajesalpasado.com/wp-content/uploads/Beverly-Hills_opt.jpg

  Kao i svake ulice u svakoj četvrti grada izgled-ove metropole anonimnog, prepoznali smo ulicu iz kuće od crvene stabla, fenjer što je samo pola visine i sjene daje nam beskrajne pauze u kojoj smo otišli do vrata na automobilu Razlikujemo zvoni Dominos Pizza ili su uklonjene neke potrebu za pušenjem.

• Comida USA_opt

  https://www.viajesalpasado.com/wp-content/uploads/Comida-USA_opt.jpg

  Kao i svake ulice u svakoj četvrti grada izgled-ove metropole anonimnog, prepoznali smo ulicu iz kuće od crvene stabla, fenjer što je samo pola visine i sjene daje nam beskrajne pauze u kojoj smo otišli do vrata na automobilu Razlikujemo zvoni Dominos Pizza ili su uklonjene neke potrebu za pušenjem.

• Zalazak sunca Blvd_opt

  https://www.viajesalpasado.com/wp-content/uploads/Sunset-Blvd_opt.jpg

  Kao i svake ulice u svakoj četvrti grada izgled-ove metropole anonimnog, prepoznali smo ulicu iz kuće od crvene stabla, fenjer što je samo pola visine i sjene daje nam beskrajne pauze u kojoj smo otišli do vrata na automobilu Razlikujemo zvoni Dominos Pizza ili su uklonjene neke potrebu za pušenjem.

Los Angeles, Crven. En la Puerta de la casa Donde rodamos Durante los dos semanas interiores de una Films upoznati con un Guion espectacular, había UN Arce japonés que las IBA perdiendo hojas muy lentamente, al Ritmo del otoño Angelino. Un día SE le había caído una, al día siguiente SE le habían caído tres. Kao i svake ulice u svakoj četvrti grada izgled-ove metropole anonimnog, prepoznali smo ulicu iz kuće od crvene stabla, fenjer što je samo pola visine i sjene daje nam beskrajne pauze u kojoj smo otišli do vrata na automobilu Razlikujemo zvoni Dominos Pizza ili su uklonjene neke potrebu za pušenjem.

Cuando La Noche caía como CAE en Los Angelesu, como un plomo de Luz y negra espesa que por el SE desparrama asfalto con una Bruma densa de la textura del alquitrán, dejábamos de ver las hojas granatiranjem del Arce y nos confundíamos al aparcar.

En Los Angeles Los Coches de bomberos sin Rojos, kao boja čaja i hibiskusa bobica Starbucks vlastite posude ili Božić.

Gloria je kosa, šminka, koji ima izduženo rezove ožiljak perpendikularni da probode prsa, do vrata i ime, u kombinaciji sa zelenim očima slušanja i beskonačnu vrijednost, autoriteta i mudrosti, Također javor poput lišća i traje prikupljenih blijedo žutom trakom s crnim točkicama na cvjetače. En Los Angeles Los Coches de bomberos sin Rojos, kao boja čaja i hibiskusa bobica Starbucks vlastite posude ili Božić. Crvena kao večer koja brzo pada u crveno kao Venice Beach ili Djed Mraz lutke red jezivo početi razmnožavati u studenom za sve trgovine i kutaka ovog grada krtica.

Žut. Osim Japanski javor imao limun drvo limun s obje vrijeđanje svjetline i tako orondez. Tko bi pomislio da Kalifornije su tako svijetle citrusa. Ni pisnuti modernizma film mogao zamisliti nešto poput. Koža masnoća, miris ekstrapolirati izvan njegove uže perimetra, simetrija, trbuh, i dodir obitelji ormara gotovo k sebi još uvijek život. Lijep.

Zelen Volim zeleni. Nakon književnost učitelj objasnio složenost prevođenje ovaj stih high Engleski Federico García Lorca: Zelena volim te zeleno? Zelen, Ja vam želim, zelen? Zelen, zelen, Volim te… Nije lako.

Osim Japanski javor imao limun drvo limun s obje vrijeđanje svjetline i tako orondez

U nizu od tri filma likovi morali jesti rikule. Tada, umjetnički ravnatelj, a Sevillano frame kombinezoni u mogućnosti pronaći vrt naranče konop na hardverskom opasne kamiona skliznuti prije Lincoln Avenue, napravio mozzarelle salatu, rajčica i rukolom i suncu skliznuo ravno na tanjur uklanjanje ispalio je zeleno svjetlo da se činilo aurora borealis.

Jednom ugrađen u kamiona umjetnosti, na suđenje bez referentne stabla da nas vode na povratku u crnoj noći, Pretražite neprijateljske ulicama LA limene kutije koje su služile da sadrži sjećanja prije četrdeset godina. U ovoj ekspediciji putovao s nama u kombiju (por orden de chocamiento con respaldo de asiento de copiloto donde reposaba mi cuerpo): un muñeco de nieve de plástico gigante con bufanda roja, tres bicicletas, una bolsa con banderines de jardín, toda una serie de poleas, llaves inglesas, tornillos y cajas de herramientas, una serie de revistas llamadas ”Arizona”, dos toallas, madejas inclasificables de tuercas y tornillos, unas chancletas, pelusas de diversa talla y estructura, pajitas, varios papeles al viento que iban y venían por la cabeza y por los pies y un cuaderno. Sin tapas. Acabamos comprando galletas suecas y bombones americanos en un centro comercial gigantesco porque venían en cajas de hojalata con varias representaciones de Papa Noel.

En Malibú hay un restaurante desde cuyas mesas se ve las tripas de los pelicanos sobrevolar a una distancia constante la superficie de las olas en busca de peces que merendar.

Verdes en Los Ángeles son también las hojas de los limoneros y la hierba omnipresente, la librería barnes & nobels, que no es espectacular pero suple dignamente las necesidades de cualquier ciudadano de Paris (.snif) Kalifornija, y la camiseta que mi amiga Blanca, que estudia la influencia de los cambios climaticos globales en la estructura de las relaciones predador-presa en comunidades de mamiferos del Neogeno, llevaba cuando quedamos para hacer un brunch en el pain quotidien de Santa Mónica y comprar jerseys baratos en Forever 21.

Plava boja, porque a veces hay que doblegarse a los clásicos, sobre todo en cuestiones de referencias, son el cielo y el mar. En Malibú hay un restaurante desde cuyas mesas se ve las tripas de los pelicanos sobrevolar a una distancia constante la superficie de las olas en busca de peces que merendar. Azul es el tono de los edificios de Los Ángeles, casi todos de espejos porque reflejan el cielo, que es lo que ven.

Azul casi transparente es la vida angelina. Fragil como el cristal o inquebrantable como el acero, uno puede elegir el tono de azul que prefiera y cambiar la disposicion de un dia para otro. Sve je moguće u snu da miriše Multicolor, a abandono de vidas poco excitantes e inmersion en la aventura de la luz y el calor ¿O es que nadie ha gritado nunca el siemprequiseiraelea de Loquillo sin pensar verdadermante, con el cuerpo y el alma, en dejar un dia esta ciudad y cruzar el mar para ver el sol?