Zuid-Afrika: van sigaretten, diefstal en knuffels

Door: Javier Brandoli (tekst en foto's)

info rubriek

info inhoud

Maak een back-te lopen op straat met jongens die in je voetsporen volgen waarin u wordt gevraagd om hen iets van hun stappen te rechtvaardigen (soorten zijn vaak honger, anderen met gezichten en, bijna altijd, met ernstige alcoholproblemen); tot een nieuwe, lege bus zit, want blanken nog steeds hun auto's en hun minibus zwarten te gebruiken; terug naar de woede-producerende makelaars en hun onverschilligheid en onwil voelen om iets anders dan je geld; opnieuw kennis te maken met eenzame mensen, ronde kop, gesproken alleen in de hoek terwijl zijn voeten op de trottoirs; kijken naar de zonsondergang gekleurde hyena; begroet mensen die je niet kent; de smaak van de pizza Posticinno; Wakame sushi ... Ik heb uitgegroeid tot een Does thuis?

Mijn aankomst in Zuid-Afrika gaf me een eerste beeld van de goede herinneringen en nostalgische finale. Johannesburg luchthaven staat vol met foto's van de World Cup; zijn er drie belangrijke: Mandela Cup; huidige president Jacob Zuma met Casillas het optillen van de beker en de beker (Ik had op de Carbonero zoenen, mijn kleine stip is niet kleverig als ik op reis in Spanje). Ik kan het niet helpen terug te lopen naar mijn mening op dat moment was onvergetelijk wonen hier een dergelijke partij (Hoe is er veel veranderd dit toernooi, dat kosten vele miljoenen, dit land? Ik weet nu, in mijn nieuwe fase).

Dan, en in Kaapstad, ontdekt dat we de twee koffers gedwongen. Iemand had gegeten Zwitserse chocolade Natasa bracht een vriend en we hadden gebruikt de zakken om iets te sturen naar iemand (Ik hou van de raadselachtige touch die ik geef het verhaal). We vonden in onze zakken een aantal zakken leeg waren en een aantal overblijfselen van onze schoen alarmen. Toen we om een ​​klacht bij het bedrijf een gelukkig meisje zei: "Ik weet niet wat er gebeurde op deze vlucht die vol is van incidenten", zo reden we naar een wachtrij waar ze hoopten vijf groepen. Het is grappig, want vorig jaar in acht Afrikaanse landen (waaronder Zuid-Afrika) en een ontgrendeld koffer had geen enkel effect.

Ze kunnen charmant en zorgen dat u een groot plezier, maar zelden over de schreef gaan bewegen.

Na de luchthaven bereikt straat. Zoals ik al zei, sigaren opnieuw vragen Point Blank niet alleen zwarten zonder zool, dat ook snuff vragen, in sushi bars en een mooi uitzicht als Wakame, blanken die lijken te spreken met haar spiegel (Ik erken dat ik een bepaalde manie hebben, voor mij over de tijd, tot hoge "klasse mooi" Zuid-Afrikaanse).

Maar het ergste is dat we weer hetzelfde probleem met het bureau dat wij het huis gehuurd hebben. In principe, en een lang verhaal, We huurden een huis dat kost ons het vuil en ze wilden dat ik dozen van de vorige huurder die heeft gegooid voor de niet-betaling van het veranderen van het slot. Ik had ook ernstige problemen met het bureau vorig jaar, tot het punt dat toen ik in Namibië een storting in die zij hadden verleend aan de begroting aan het handvat van de magnetron te maken aan nul terug. Alles is correct gedaan, geen gedoe, maar heeft geen directe. Er is een zekere kilte in de blanke Zuid-Afrikanen niet begrijpen. Ze kunnen charmant en zorgen dat u een groot plezier, maar zelden over de schreef gaan bewegen. Als ze hier komen om geen contract te tekenen zonder te controleren of het huis en de vraag tot in de puntjes voordat u. Uit, als hij gaat een beetje naar de stad, alles ziet er perfect uit, maar het belangrijkste is weten wat er in zit.

Maar niet alleen hebben bereikt van de turbulente tijden: is uitgegroeid tot de sensatie van vrijheid, ontijdige lachen en enorme vitale clash in dit land en soms emotionele. Vertel een verhaal dat dient als voorbeeld. Was, 's avonds, een wijnproeverij bar, Harryd ',s, gebied van Sea Point, toen ik naar buiten om een ​​reusachtige Boer (een kast van honderd kilo net als velen van hen) het dragen van een tas van voedsel. Wordt benaderd door een zwarte man, sommige dronken, proberen om zonnebrillen te maken aan iedereen die verplaatst. Ik, ongeveer, Ik zie de situatie en ik denk dat de Witte Reus, te nemen door het versturen van de zwarte .... De man luistert en ik denk dat hij aarzelt. Ik denk dat hij lacht. De Boer vraagt ​​de zwarte, met een glimlach, als honger. De jongen zegt ja. Het leert dan is de zak met vers gekookte kip. De zwarte lacht. Dan, witte kast geeft de zak, krijgen een emotionele omhelzing en laat ik de zonnebril leverancier tevreden het eten van kip met je handen en knijp in de Boer in zijn auto. Ik, iets opgewonden, Ik: is goed om terug te zijn.

  • Delen

Reacties (4)

Schrijf een reactie