Dan hoor ik een duidelijk en dichtbij gehuil van een hyena. Het lijkt alsof ik achter het houten hek sta dat me beschermt. Ik hoor weer de angstaanjagende lach van het zoogdier. Ik stop even, ik lach. Ik ben gepassioneerd door wild Afrika. Er, in Kandili is het, echt, open, oprecht. Ik draai de kraan dicht en nu hoor ik geluiden in het meervoud, er zijn meerdere.