Mar 26 2012 Arriba 7 / Maxia india

Confiar nos outros é o xeito máis humano de vivir a aventura. Perder o medo dos outros, apreciar a diferenza e aprender con el, este é quizais o verdadeiro legado dunha xira mundial. Viaxar axuda a relativizar e xera lazos irrompibles coas demais empresas. Un viaxeiro sente nos lugares máis remotos do planeta, pero é a paisaxe humana que nos reconcilia coa nosa propia especie. É un pouco complicado de facer un ránking de comunidades indíxenas, pero entendeu este artigo como unha homenaxe a estas tribos que nos ensinou a apreciar a diversidade dese mundo que chamamos reparto de casa.

1.-Nómadas do Gobi (Mongolia)

Ao pé das dunas máis altas en Asia, preguntou un mozo pastor de camelos se el era máis libre do que eu. A súa resposta foi contundente como o clima do Gobi: "Sí, Teño menos pertenzas porque ". A frase resume a filosofía do seu pobo, andarillo viaxa, sen máis pretensións que unha cazola con carne de cabra e un horizonte para si mesmos. Nunca vin un máis puro, ninguén ameaza a súas tradicións, ninguén pode corromper a súa paz, simplemente porque non hai ninguén máis.

2.-Maya de Chichicastenango (Guatemala)

A cor define esta cidade. Din que os maias son tímidos e teñen que compensar a súa taciturnidade co arco da vella en súas parellas. En Chichicastenango indios reúnense en todo o país para abrir os seus mercados transformando a cidade nun labirinto de froitas, galiñas, ritos sagrados e iglesias católicas. Nós testemuñamos as cerimonias dos seus devanceiros e esas tradicións mesturadas con cruces cristiás seus credos tornar-se emaranhado.

3.-Aldeas Nubian (Sudán)

Mongolian partes nómades que a paz tan característico do deserto. Mais o seu mundo foi ancorado nas marxes do Nilo e ninguén se atreve a cruzar Núbia gandeira. A súa influencia fai deles homes musulmáns e hospitalarios mulleres. A súa personalidade está na herdanza Nubian e levan nos seus xenes a arte de construír pirámides, pero facer alarde histórico cando reciben en exterior, con un puñado de datas para a estrada

Un viaxeiro sente nos lugares máis remotos do planeta, pero é a paisaxe humana que nos reconcilia coa nosa propia especie.

4.-Indios salgado (Brasil)

O mundo debe berrar a súa historia. Para exterminio eran algunhas décadas atrás. O home branco quería comezar as súas tradicións coa mesma facilidade con que derrubaron a selva amazónica, casa. Hoxe, Suruí son un modelo de tenacidade e de respecto. No canto de resentimento, plantou milleiros de árbores para reforestar o seu pobo. Mesmo o seu xefe, Almir Suruí, conseguiu convencer aos fabricantes de satélite de Google Earth para denunciar a extracción ilegal de madeira. Eu vou dicir con orgullo que hai unha Mogano na súa aldea que me deu a plantar. Entón, as miñas raíces tamén crecen alí.

5.-Esquimós de Alaska (EUA)

A semana pasada, contei a historia deste lugar tan inusual que sacode a mera memoria. El frío extremo ha forjado también un carácter helado en los habitantes de Diomedes, pero por unha semana no "fin do mundo illa" entender que nunca debe preguntar a alguén por que vive no lugar onde naceu.

6.-Aymara Titcaca (Perú)

Hai un lugar ás beiras do Lago Titicaca, onde o mundo é amarela. As illas de Uros son formados apelmazando totora que crean plataformas no lago, illas móbiles nas augas tranquilas para 4.000 metros por enriba do nivel do mar. Pobos son artificiais, quizais forxada pola irrealidade dun turismo crecente, pero non podemos esquecer que moitas familias viven alí, na casa amarela, Tamén cana, totora alimentarios, Reed barco de vela.

7.-Himbas (Namibia)

De todas as cidades que visitamos na nosa volta ao mundo, este é o máis fotogênico, o máis bonito. Mulleres son delicados como os baobás, ten o cabelo avermellado deserto namibiano e barro como o destino do nómade. O Himba deixounos un aire primitivo e con el toda a súa pureza. Eles só precisan un incendio no que se achega para converter os campos na súa casa.

O que nos queda…?

Temor que deixei todos os pobos do mundo, incluíndo o seu eo meu, xa que cada lugar é o lugar de alguén.