Colabora en Birmania afixéronse a milagres, multiplicando arroz e sorrisos. Eles desafiaron a desgraza e as escolas aumentaron por barrios feitos con caixas de cartón.
Un libro que ser bendicido, dixerir e facilitarase. Para os que queren participar nun evento tan importante, A presentación do Africano Macondo, o libro escrito por https://correspondente www.viagrasansordonnancefr.com/viagra-cialis/ Javier Brandoli, será sábado 17 outubro https://www.acheterviagrafr24.com/generic-viagra/ en Madrid para 12 horas Megastore curso recentemente editado Pangea, na rúa […]
Hai momentos nos que un home se sente, Sen remedio, desbordado. Ocorre coa morte doutros, co anuncio dunha paternidade, cunha viaxe á fin do mundo, coa guerra, cun amor inequívoco ... e ocorre cos templos de Angkor.
“Pacífico”, me decía una y otra vez. Pacífico suena a sal y a isla, a mar inabarcable y a calma forjada en agua. Es tan sólo una palabra pero habla a un tiempo de paz y océanos aunque en la memoria de mis días, es una forma visceral de anhelar; pacífico es casi un concepto violento en la querencia de mis pasos.
Hai tantos animais nas selvas de Vietnam como nas de Laos. A xente, como nos dixo Juan, o comen todo. Coa sensación de dirixirse a un lugar un pouco saqueado, entramos nas estradas do norte de Laos.
Saudáronnos co brusco aberto dunha venda de artesanía, sen saúdo nin sorriso. As rúas semellaban un escaparate indíxena e os turistas fotografaron os vistosos vestidos e a alegría forzada nas beirarrúas.
A praza principal, que hai centos de anos serviu de pousada aos viaxeiros, agora estaba cheo de discotecas onde a música estrelouse co noso desexo de paz.