Nos mares salvaxes: o libro novo curso de Javier Reverte
Desde, ocasionalmente, cuestionar calquera lector deste "sitio" sobre a cuestión, dicir que, para o próximo mes de abril, Eu teño un novo libro nas librerías viaxeiro, a que eu chamei de "No mar salvaxe (unha viaxe ao Ártico)". Non hai segredos sobre o lugar escollido, porque o título xa está indicado o lugar onde a historia pasa. Como todos boa viaxe, foi inesquecible.
Mais foi particularmente conmovedor porque contiña un reto: atravesar a Pasaxe do Noroeste, navegar entre as illas, penínsulas e as costas do continente do Océano Ártico, a través dunha canle de navegación conectando o Atlántico eo Pacífico, no norte do mundo.
A importancia do Paso, tenazmente procurada por numerosas expedicións que comezou no século XVI e terminou cando Roald Amundsen foi finalmente capaz de atravesa-la o ano 1906, non tanto un marco na explotación dun descubrimento comercial de sinal, polo tanto,, económico. A viaxe entre Europa e Asia ao longo da ruta do Ártico, no que se coñece como a navegación ou o gran círculo gran círculo, salva 4.200 millas ao longo da ruta pola Canle de Panamá.
Non hai segredos sobre o lugar escollido, porque o título xa está indicado o lugar onde a historia pasa. Como todos boa viaxe, foi inesquecible.
Con todo, o problema era puramente teórica, ata recentemente, case un soño de tubo, porque o xeo impediron o paso de buques en moitas partes do percorrido. Pero, de súpeto, no verán 2007 e por mor do cambio climático, xeo foron abertos por primeira vez dende hai referencia histórica. E eles continuaron a abrir nos tres veráns seguintes. Por case dous meses, os barcos poden navegar sen interrupción entre os océanos. E iso que eu fixen nun buque ruso no ano 2008.
Así que a Europa e Asia xa están moito máis preto do mar. Mais os enormes beneficios que iso supón o punto de vista comercial, acompañado por non poucos inconvenientes. As grandes petroleiras continuarán nesta ruta, co risco de vertidos e contaminación que implica. Como hai enormes reservas de petróleo e minerais valiosos na rexión, países veciños e Canadá, EUA, Rusia e Noruega, sobre todo, introducir unha persecución implacable para acadar o máximo posible anaco de terra e auga para a súa soberanía. E vai, naturalmente, o establecemento de bases militares. Os osos polares, focas e baleas, pingüinos alí enriba non sufrir o acoso de turistas e cazadores ocasionais. E, nas illas desertas e moito vento polar en breve atopar tendas duty-free.
Así, amigos, Ártico tamén camiñar cara a ruína.
Comentarios (11)
home
| #
Teño que esperar aínda ata abril? Non pode esperar!
Resposta
Paul G. (Madrid)
| #
Parece unha gran historia. É un viaxeiro incansable paso de África para Alasca eo Polo Norte. De onde saca tanto tempo? Podo ter unha chea de envexa e un pracer de ler os seus libros.
Resposta
Thomas
| #
Canto custa a ter o barco? É ruso?
Resposta
Emilio
| #
Quero leeeerlo. Non debuxe para ti unha copia dos lectores do seu consello web? Sería un fermoso toque!
Resposta
Rosa
| #
Eu recoñezo que en abril parece moi cando se trata de esperar por algúns a súa nova aventura. Eu recoñezo que o Ártico non está no meu plans de viaxe, inmediato ou a distancia. Eu recoñezo que eu non me importa, Vou aproveitar a atravesar mares de xeo como eu contar a historia da Pasaxe do Noroeste, do seu navegador e as súas experiencias.
Tiven a sorte de escoitar a súa intervención no CARM e non saíu decepcionado .. ou se. Si, porque no «pude» preguntar mil cosas que quería saber…Si, porque a miña timidez impediuno me aproveitar o seu saco de libro e sinatura estamparas…Definitivamente, si, porque eu sabía un pouco.
A segunda liña Murcia.
Resposta
Antepasado
| #
Esperamos pacientemente ata abril.
Resposta
Javier Reverte
| #
Graciaqs, Murcia. Vostede sabe que a miña nai era de Murcia?. Creo que me lembro da segunda liña ne: sorriu o tyiempo todo…, ¿Non?.
Resposta
Rosa
| #
Si, Eu son o mesmo…como un observador bo e escritor. Saber que, tamén, teñen raíces no meu país é sentir a súa lectura, se é posible, máis intensamente.
Grazas.
Rosa
Resposta
maria
| #
Estou moi satisfeito coa realización deste novo libro, Eu teño todos eles,Javier é fantástico ,Nunca deixar de escribir sobre as súas viaxes parabéns
Resposta
MereGlass
| #
Promete ser un comentario bo libro, a ver se eu le-lo antes do inicio do inverno para que o emocionalmente imbuídos nestas latitudes se incorporarse un resfriado:) Quería aprovechar esta ocasión para agradecerle que me permitiera descubrir con usted y su libro «El Sueño de Africa» el corazón del Congo, fontes do Nilo e ás Montañas da Lúa! Seguindo os pasos de grandes exploradores e homes comprometidos como Livingston, Burton, Falar… Despertando en min un fascínio con África que aínda existe
Resposta
angel mario gambero rueda
| #
gracias por aprender.viajar,y sonrreir con sus libros leidos y releidos la sencillez y la sabiduria es dificil encontrar,desde melilla mis felicitaciones y un cuadrito de un jarron de flores africano…
Resposta