En Venecia, a noite do 5 Xuño, o queixume da auga escoitábase mentres camiñabamos, descalzo, pola praza inundada coa auga alta de xuño, mensaxe estraña dunha cidade que non oe. Ese día foi a repetición dunha cidade que se creou, no século V, fuxir das conquistas dos bárbaros, e iso pechouse hai tres meses por medo ao virus e ás súas sombras