Durante la larga noche controlé la intermitencia de mi nivel de concentración con un mantra improvisado: “soy poderoso, muy poderoso, no te gobierna el cansancio, no te gobierna”. La mente entraba en trance, y yo descansaba con ella.
Reconozco que todo empezó con la segunda línea "rosa" de un predictor. Con una mujer inundada en felicidad, un hombre bloqueado en la incertidumbre, y un ginecólogo como testigo. "Laura, Mario ya está de camino. Ahora te pido que me dejes subir el Kilimanjaro"
Eu consultei o adxectivo "remoto" no dicionario da RAE e contiña tres significados. O primeiro se refire a distancia do obxecto cualificada, o segundo para a probabilidade de que o evento descrito eo último está relacionado co esquecemento. A "remota" provincia "West Papúa", cumpre perfectamente os tres significados.
Unha paisaxe árida, Se na Península Arábiga, engole calquera indicio de vida vexetal ou animal, e augas do Golfo que bañan estas costas, a unha curta distancia a cambiar de mans para facer o Golfo de Omán.
Paseando polas rúas penso que unha peza de Europa tamén cruzou os empresarios que acompañan Atlántico ilusións desas familias do inicio Inglés emigrantes s.XVII. Peregrinos que veu buscar mellor sorte nunha terra chea de oportunidades que bautizou o New England.
O Atlas lendario corre de Túnez para oeste, ata Agadir e separa as terras fértiles do maior deserto do norte e escaldante alí. Sahara son o preludio. Estas montañas son fronteira oblicua entre verde e amarelo.
Para todos os que chegaron por esa ruta temos o símbolo heráldico actual da cidade, formado por tres enormes columnas de un destruido templo pagano. Naquel momento, eu sabía que estaba nun dos lugares onde os excesos de caché de cada poro da súa pel.