Twitter Facebook Vimeo

Miquel Silvestre

website

Miguel Sylvester naceu en Denia 1968. O seu pai lle deu unha moto Montesa Cota 25 cando tiña sete anos. Nesa idade terminaría a súa primeira lectura da Odisea.

Os poemas épicos de Homero e de mini moto inflúe nun refuxio tímido neno en ler máis, música punk rock e breaks nunha Yamaha XT 350.

Despois de catro novelas entender que o mundo viu de cerca é moito máis interesante do que calquera ficción. Logo atravesou a África nun vello BMW e publicou un millón de pedras, viaxar libro perspectiva irreverente.

Desde entón, el esqueceu historias perseguindo exploradores nos cinco continentes.

42 artigos

Diario dun nómada "toca terra"

Cada continente ten algo que o fai único.. África ofrece animais salvaxes, Europa e Asia, a riqueza monumental que se afunde nunha historia antiga, pero América é ante todo sinónimo de grandeza. As paisaxes que se poden ver aquí son tan inmensas que che deixan sen palabras.
porMiquel Silvestre
7 Xuño, 2014

A emoción do nómade

"Cada vez que esperto nunha cama nova, nunha cidade diferente, cada vez que escoito sons diferentes aos de onte, Penso por un momento que aínda teño que espertar, que no puede ser cierto".
porMiquel Silvestre
27 Outubro, 2013

Canadá: o condutor para as noites borrachos

A circunavegação da Terra en dúas rodas foi feito moitas veces e moitos máis. Como a experiencia é máis intensa do que sei, pero como empresa literaria é vista como algo, quizais ata máis. Actualmente, corremos o risco de cansazo banalizado e alcanza a saturación para forzar os viaxeiros embarcan na estrada co único propósito de ter as súas experiencias nas redes sociais para facer famoso ou ter seguidores.
porMiquel Silvestre
26 Febreiro, 2013

Alaska: atopou con un oso

Pode ser feras, paramilitares o terribles tormentas de truenos o de arena, Pero non son eu quen tira. Eu non estou alí. Eu realmente desapareceu de escena e é coma se nada puidese me tocar, excepto a emoción de coñecer xornada só dous días de Valdez tras un ano na estrada.
porMiquel Silvestre
4 Xaneiro, 2013

O voo de «Atrevida»

No me gusta volar. Eu odio avións, aeródromos, compañías aéreas e os seus procedementos. Non é medo, pero rebelión contra irritantes canles organizados de consumo de masas e transporte de masa. Aeroportos son fábricas de trastorno e atrasos
porMiquel Silvestre
27 Xullo, 2012
camarera bangkok camarera bangkok

Bangkok: soños no berce

Borracho de Cuba como un. Di que quere ser meu amigo. El pide desculpas, porque só fala Tailandés, pero por seus xestos entendo que quere me dicir que lle gusta moito de min, moi. Chega o corazón co puño. Efectivamente, sentimentos por min. Eu tamén sinto algo. Moi quente
porMiquel Silvestre
16 Marzo, 2012

Etiopía (II):a tumba esquecido de Pedro Paez

(...) Despois de acadar un prato, Eu admiro as incribles vistas. O lago será de preto de 10 quilómetros que se estende por unha sucesión de outeiros suaves e exuberante fértil en culturas, bosques e Facenda. Agricultores e vacas deambulan por este horizonte idyllic. Este escenario é a cousa máis próxima que eu xa vin o Xardín do Edén (...) Por Miguel Silvestre.
porMiquel Silvestre
12 Decembro, 2011
Aquí está o camiño0
Aínda non engadiches produtos.
Continúa navegando
0
Ir ao contido