Cando un mozo neoiorquino chamado Herman Melville decidiu explotar en mares do mundo, en parte, para construír a súa coraxe e parte para horizontes afastados, quizais nunca imaxinou que comezou, non só en busca de aventura, pero comezou unha viaxe que culminaría na gran novela que se chamaría, anos, "Moby Dick". Ten moi americano mundo xogando para a fronte, en busca da súa propia personalidade e, no caso de Melville, servido máis ou menos a nacer que, na miña opinión, é a mellor novela da historia americana, xunto con "As Aventuras de Finn Hucklerberry".
O feito é que o mozo foi ata a cidade de New Bedford, norte de Nova York, e de aí para a illa de Nantukett, os dous principais portos baleeiros dese século XIX, en que os océanos aínda estaban cheas de enormes cetáceos. El embarcou como mariñeiro nun dos barcos e viaxou, forxou o seu carácter e vivencias únicas. Anos máis tarde, o mozo mariñeiro Ishmael adoptar o nome dunha narración bíblica onde un barco soa, o "Pequod", gobernada por un capitán temible e demente chamado Ahab, cruelmente persegue un Leviatã pel branca colosal, un cachalote asesino bautizado como Moby Dick. Vostede recorda, queridos lectores, o inicio fantástico do libro?: "Llamádme Ismael ...".
Curso, trazos son as palabras de Melville nalgúns lugares. Por exemplo, na Capela dos Navegantes (Betel do Mariñeiro)
Hoy New Bedford y la isla de Nantukett son dos bonitas localidades marineras en donde ya no atracan buques balleneros y sí algunas flotillas dedicadas a otros tipos de pesca. Dous lugares turísticos pouco, especialmente illa, que guarda una arquitectura de aquellos días apenas intocada. Y, Claro, trazos son as palabras de Melville nalgúns lugares. Por exemplo, na Capela dos Navegantes (Betel do Mariñeiro), moi preto dos peiraos de New Bedford.
Neste pequeno templo, Melville puxo o sermón chocante por un sacerdote no que se referiu a terrible Leviatã o libro de Jó e morte no mar. Melville dixo que o púlpito da capela foi pantalla como a proa dun barco. Y John Huston, cando a novela converter en película, escogió ni más ni menos que a Orson Welles para interpretar al furibundo párroco
O pastor sorriu e dixo:: «Eso se lo inventó Melville en su libro y lo filmó Huston en su película. E, como moitos turistas nos preguntou sobre o púlpito, pues no tuvimos otro remedio que fabricar uno»
Así, Un par de anos, cando eu viaxei nesas rexións, Eu fun ao templo e foi visitar. E si, alí estaba o barco púlpito en forma de arco. Fixen algunhas fotos e, cando eu quería saír, Eu a vin ir ao pastor, que agora ocupa o culto na capela. Fun ata preguntar se o púlpito era o orixinal. E el sorriu e dixo::
-No, non ..., Melville que inventou no seu libro e no seu Huston película rodada. Como, aínda que, moitos turistas nos preguntou sobre o púlpito, porque non tiña opción, pero para facer un como a película de xeito que as persoas quedarán felices.
Como é bonito ver que, ás veces, realidade imita a arte!
