Salar de Uyuni: un mundo de sal
Terra e limbo, versión real do universo Matrix, un 3.650 metros. O Salar de Uyuni é branco como unha pintura sen iniciar, como un veo de noiva xigante, canto a imaxinación dun cego. Horizonte é infinito como, libre como o soño dun condenado, plan como a conciencia dun neno. O Salar de Uyuni non é absoluto, un territorio 12.000 quilómetros cadrados ao sur da Bolivia, en todos os lugares sal, un deserto que non debería existir porque representa un verdadeiro absurdo. Aínda, é fermoso.
Non é fácil de conducir en terra sen referencias. Non hai ningún curso onde non hai nada para ir e, polo tanto, non hai présa tempo… ningún sentido de velocidade. Eu non puiden resistir a broma e velocidade 4X4 140 km / h para case un minuto cos ollos pechados, cousas para estar no limbo.
Mais, Ademais destas extravagancias un pouco de soño, o sal e reservas mundiais de litio primeiro, E quen tería pensado? As baterías de litio usadas para facer, facer bombas de calor, obter blotters, aliaxes de aluminio, cerámica, telescopios, Vehículo espacial, submarinos… e tamén ten aplicacións nucleares. Ie, Salar de Uyuni non só atrae o interese de turistas. Varias empresas internacionais xa están afiando as súas contratos rexistrando, porque a ganancia non coñece paisaxes.
Eu non puiden resistir a broma e velocidade 4X4 140 km / h para case un minuto cos ollos pechados, cousas para estar no limbo.
Temos só viu traballadores traídos sal espadas, saúde vestindo un ardor nos ollos, literalmente, amontoando pilas de cloruro de sodio corrosivo para a pel, coa renuncia dun pobo que sempre viviron nas marxes dun mar sen auga.
No centro dese mar existen varias illas que tiveron a idea de estar alí, como unha broma. A illa principal é coñecido como Incahuasi, porque era parte da ruta dos Incas - o que tería perdido hai Incas?-.
A illa de nacentes de sal e se está traballando para xerar vida, como un desafío á razón. Un exército de cactos xigantes aconchega-se en torno a Incahuasi, quizais para combater a soidade que rodea. Eles porte destas plantas, levantadas sobre o único anaco de rocha exposta, con tanta dignidad que aquello parecía normal. Unha muller aymara mirou brancura como mira para unha páxina en branco e houbo uns minutos contemplando a súa terra salgada, pensando que talvez se estaba viva ou morta, se ningún futuro nun mundo de sal, ese horizonte, que facía ningún sentido nada de neve, se estaba en último no limbo, porque a pesar de todo, un 3.650 metros sobre o nivel do mar é máis preto do ceo.
Comentarios (16)
Ann
| #
É un vídeo grande en termos globais, porque, de feito, Ademais das imaxes, lugar, o texto.. a música é marabillosa.
Resposta
Lydia
| #
Eu non podo engadir nada ao que dixo Ana. Foi curto e conciso, pero o que deixou claro.
Resposta
Rosa
| #
El realmente parece un visualmente atractivo. En definitiva un tesouro de territorios en altura. Eu creo que para aqueles que teñen a sorte de visitar debe ollar como unha paisaxe surreal.
Resposta
Daniel Landa
| #
Fico feliz de ver o Salar de Uyuni aínda se move. Grazas por esas palabras amables. Hai lugares para lembrar, cuestiona si, de feito, soñou…
Resposta
Rafael Galeano
| #
As imaxes e textos, juntitos .. as imaxes e textos, deixando os corazóns. Vostede forma parte da secuencia de Renacimientito (tiña que ter sentido ea rima…hehehe)
Resposta
mayela Mendoza
| #
impresionda este vídeo non ser só fascinante, pero tamén poñen as persoas aparacen q vexetación arredor.
Parabéns por escenas de rexistro deses lugares
Resposta
Zabagonz
| #
Impresionante. ¿Estáis grabando próximos programas o son trozos que no se emitieron?. Se temos sorte está a gravar. Grazas polas pílulas para acabar co mono.
Resposta
Daniel Landa
| #
Ola Zabagonz: Estas son pequenas pílulas, como di, con algúns debuxos inéditos da serie un mundo á parte. Continuamos a buscar novos destinos. Espero que en breve lle amosar lugares escondidos.
Resposta
Ana MT
| #
Brillante, como sempre.
Resposta
cántico
| #
Hoxe Daniel.que Rumbo piensan soster ou está no planeta Lubar,Excelente trabajo Old Men
Resposta
Daniel Landa
| #
Ben, visitou hoxe a Bolivia eo Perú, Historias Altiplano: El imperio de los Hijos del sol!
Resposta
Mayte
| #
Episodio marabilloso btw! Probablemente meu preferido.Daniel, Por Vertigo Estrada……menos mal que, descuvrimiento os LPs aimarad gratificantes "Cangues". Grazas unha vez máis ..)
Resposta
Juan Carlos
| #
Daniel.tena pensado hacer otra EXPEDICIÓN. Cara do mundo e para iso,Volveu para algo semellante ao mundo…
Resposta
Diego
| #
Parabéns para dedicarse a viaxar a nosa fermosa Terra e dar a coñecer o que aínda existe fóra do mundo. Serie “Un mundo á parte” para ser excelente en todos os niveis.
Tiven a oportunidade de facer unha viaxe a través do altiplano boliviano e me cativou completo, moi bo me cativou moito antes de ler e ollar os mapas nel.
Se ten sorte, eu aconsellamos que volte un par de pequenas pedras no gran lago de sal. A visita ao Salar de Coipasa (mínimo, sen moito poder no seu contido de sal, pero absolutamente intocable e practicamente descoñecido) e cráteres de impacto de meteoritos (que, Sentímolo pola medalla, e meu guía sabía) deixou sen palabras.
Saúdos,
Diego
Resposta
Laura
| #
Esa descrición tan gráfica e tan fermosa o Salar…se as imaxes
os xenes non son suficientes
Resposta
Javier Barragán Sánchez
| #
ES MI BOLIVIA , AHORA CON DAKAR 2014 HALLALLA MUNDO
Resposta