"Pelgrims van schoonheid": Italië en Griekenland Bacanal

Elk boek kan worden samengevat in 6 paragrafen….

• Redactionele Klip. Editie 2015
• Auteur: María Belmonte
• Boek voor geïnteresseerden: Italië, Griekenland, kunst, cultuur, Reizen, schoonheid, 18e eeuw tot de 20e eeuw.
• Wat zal? De auteur selecteert een groep Europese intellectuelen en aristocraten die tussen de 18e en 20e eeuw reisden om Italië en Griekenland te ontdekken. De tekst wordt een lange reis door het oogverblindende verhaal en schoonheid van beide landen na de stappen van die geselecteerde protagonisten. Door hun leven gaan we een sociale tekening binnen, cultureel, politiek en economisch van die tijd. De opeenvolging van geweldige verhalen vangt de lezer.

Paragraaf 1

In het midden van de nineteenth eeuw, Thomas Cook, Ondernemer en Puntal van de anti-alcoholische competitie, ontdekt door toeval de georganiseerde reis. Nu, De inwoners van Mugientas Engelse steden konden 's nachts in een trein stappen, en het emuleren van Jenophon's legers, Wakker worden in de ochtend bij de ontstoken schreeuw van ‘de zee, de zee!', Aan de kust van de Riviera Francesca of Italiaans. Ooit waren huis meer mensen die het Coliseum 's nachts in het licht van de fakkels konden bezoeken, Overweeg de loomheid van het Laguna de Venetië in de winter, Het imposante prachtige deel van de Akropolis of geniet van de baai van Napels.

Een eerste openbaring van dit boek is dat velen geloven dat de toeristische sector een uitvinding is van de tweede helft van de twintigste eeuw. En geen, Die massa blanke Noordse toeristen die naar de Middellandse Zee komen om te bruinen, dronken worden, Geniet van de "Dolce Vita" en overweeg, passeren, Enkele mooie ruïnes, Hij begon zijn bedevaart bijna twee eeuwen geleden.

Paragraaf 2

Taormina was geworden, Samen met Capri een van de favoriete bestemmingen van de homoseksuelen goed -off op zoek naar socratische vriendschappen, aangetrokken door de legendarische schoonheid van Italiaanse mannen (...) Goethe stond zichzelf toe om de naakte torso's van de Venetiaanse gondolers te bewonderen en voelde zich onder de indruk van de natuurlijkheid van homoseksuele vriendschappen in Rome. Er is een satirische gravure van de late negentiende eeuw die een toerist vertegenwoordigt, Ga jaren en vlees in, Onderhandelen met een jongen de prijs van een rondleiding door de blauwe grot van Capri.

Verschillende pelgrims geselecteerd door Belmonte, Zoals de Duitse fotograaf Wilhelm von Glenden, Het waren homoseksuelen die naar het tolerante Italië reisden om hun seksualiteit vrijelijk te leven. Belmonte legt uit dat de redenen voor die tolmissie meer moesten zien dat ze waren geïnstalleerd in landelijke samenlevingen vol economische tekortkomingen die met de sociale acceptatie van GAIS -betrekkingen.

Paragraaf 3

Griekenland had hem de schoonheid van het landschap gegeven. Alexandria gaf hem wat hij op dat moment nodig had: ‘Een sfeer van seks en dood die zijn intensiteit verbaast’. Een sfeer gecreëerd door de personages die hun straten en Garitos zwermden, gesleept door oorlog, Overblijfselen van schipbreuk uit alle hoeken van Europa en dat Larry acteurs werd van het werk dat in zijn hoofd groeide.

Belmonte spreekt over de schrijver Lawrence Durrell die hij heeft gevonden, zo veel, In die twee -zijdige Middellandse Zee, Met zijn twee kusten die vanaf het begin van de mens kijken, Een realiteit waaruit verbeelding niets anders was dan eenvoudige routine.

Paragraaf 4

De ‘oom’ verscheen op de begrafenis en zei dat hij net uit Rome was aangekomen, Hij daalde patrisch af van een alfa-romeo met registratie van Rome en een SPQR-badge (Senaat en mensen van Rome), Een elegant pak dragen met de commandant van de kroon van Italië op de flap. Eenmaal daar, was gemengd met aanwezigen, Een briefje van elegante komedie op de spectaculaire inzet van deelneming en spijt van de Napolitaanse familieleden en de professionals die hun wangen krabden tot bloedingen.

Een van de grote waarden van dat werk is het enorme bibliografische werk dat ontdekt. Deze paragraaf spreekt over het boek ‘Napels 1944’ door Norman Lewis. De oom van Rome is een teder en leuk karakter van de Napolitaanse picaresque, Lewis -assistent in de stad, die de kost verdient door naar begrafenissen en begrafenissen te gaan die zich voordoen als een nobele familie van de overledene. De familie huurde hem in om zijn sociale status bij aanwezigen te verbeteren.

Paragraaf 5

In de armste buurten, Zoals Porto, Markt, Pendino en Vicaria, Mensen drukten vol in vijf vierkante meter genaamd Fondaci, Laag of Soterrani, aan degenen die nooit het zonlicht kwamen en waar je nauwelijks kon staan. Er waren ook de gekke of pensioenen. De goedkoopste had geen bedden. Ze boden een touw aan dat van de ene kant naar de andere in de kamer ging om het hoofd en de armen te ondersteunen. Het beroemde gezegde 'zie Napels en toen stierf' had een beetje geschikte connotatie gekregen voor toeristische gidsen.

De documentatie en beschrijving werken in het boek van het sociale leven van die tijd is uitstekend. Schoonheid en verval maken deel uit van Italië. Misschien is dat uw charme, Zijn betovering, wat het zo aantrekkelijk heeft gemaakt. Belmonte begrijpt het omdat, Zoals zoveel mensen, Ze is ook een vrijwillige vagund van die identiteit genaamd Mediterranean.

Paragraaf 6

Toen het vliegtuig Corfú naar Athene vloog, Ik keek met mijn kust waar de kleine kapel omringd door cipressen zich bevindt. Terwijl votieflampen hun interieur blijven verlichten, Ik dacht toen het vliegtuig naar Athene ging, De geest van de Middellandse Zee zal in leven blijven.

De auteur van de Hermitage van San Arsenio spreekt. Een soort aanbidding voor de fetisjisten van de schrijver Lawrence Durrell. Op de een of andere manier is het hele werk dat, Volg het pad van een fetisj die in zee is veranderd, klassieke culturen, Oude olijfbomen en dikke druiven. Schoonheid pelgrims wordt genoten hoe een hete zonsondergang wordt genoten in agrigento -tempels, Op Sicilië, Luisteren naar het zingen van de cicaden ondersteund op een steen die de geschiedenis van mannen vertelt.