Elk boek kan worden samengevat in 6 paragrafen….
- Redactionele Beschrijft anagram. Editie 1983
- Auteur: Nigel -gerst
- Boek voor geïnteresseerden: Afrika, antropologie, stammen en humor..
- Wat zal? Een jonge Britse antropoloog besluit naar Kameroen te reizen om de gewoonten van de Dowayo -stam te bestuderen. Zijn coëxistentie zit vol met wederzijdse ontdekkingen, Waanvoorstellingen en situaties.
Paragraaf 1
Ik kon het niet helpen om de onophoudelijke scheetreeks te horen, Ecthruptie hoesten en oorverdovende toegang die hun huis 's nachts verlieten. Ik voelde veel sympathie voor haar, Nou, het leek mij dat hun lef zo weinig voorbereid was om in het land van Dowayo te wonen als de mijne (...)Matthieu keerde eindelijk terug, huilen en verzwakt om zoveel te lachen. Het leidde me naar het huis van Mariyo en wees op een kleine hut die net achter de mijne had. Binnen waren de geiten. Als leek die betrekking had op die dieren, Ik wist niet hoe hun ontploffingen klonken.
Barley's Book is een leuke kroniek waarin hij constant om zichzelf en zijn fouten lacht in de manier om de vreemde tribale realiteit te interpreteren waarmee hij naast elkaar bestaat.
Paragraaf 2
Hij bekende met tegenzin dat de Dowayos geloofden dat alle blanken die lange tijd in het land van Dowayo leefden, gereïncarneerde geesten van tovenaars waren. Onder de witte huid die we hadden bedekt waren we zwart. Iemand had gezien dat toen ik 's nachts naar bed ging, ik de witte huid eruit haalde en het hing. Toen ik met de andere blanke mannen naar de missie ging, Toen we de gordijnen liepen, We gooiden de sleutel naar de deur en trokken de witte huid uit.
Gerst praat over een tribaal Afrika in het late decennium van de 70. Het boek is een waardevol getuigenis van de visie die van sommige stammen had van de blanke bevolking die in sommige gemeenschappen was geïnstalleerd. Het werk draait om zijn blik van de Dowayo en de Dowayo naar hem. De Dowayo, een of andere manier, Ze worden ook antropologen voor hen voor hen vreemde gewoonten van de Britten.
Paragraaf 3
Elke stam verachtte een andere: Voor de Dowayos, De koma waren degenen die die noodzakelijke functie uitvoerden. Ze waren een heidense stam die ongeveer vijftig kilometer verderop leefde, over de rivier. De Dowayos schreven een gedegradeerde vorm van taal toe, Een vreselijke wreedheid en primitivisme, en een ongelooflijke mate van vuil. Zijn lelijkheid was een onderwerp in de Goayos -grappen.
De getuigeniswaarde van het boek is om uit te leggen dat in een samenleving zo cultureel divers als die van de Dowayo, hetzelfde racistische en classistische gedrag van meer technologisch geavanceerde samenlevingen worden herhaald.
Paragraaf 4
Ze verwijten me vaak dat ik geen machinegeweer uit het land van de blanken had gebracht om de zielige kudde antilopen uit te roeien die nog steeds in hun grondgebied bestaan. Toen de Dowayos katoen begon te cultiveren voor het staatsmonopolie, Ze kregen grote hoeveelheden pesticiden, dat ze onmiddellijk van toepassing waren op vissen.
Gerst komt volledig binnen in de mythe van de "wilde nobele" die voor de natuur zorgt, Demontage van die visie met het eenvoudige verhaal van de realiteit waarmee hij leeft. Maar dit is geen boek van een westerse die een "wilde" samenleving opruimt, Het is het boek van een antropoloog die zich beperkt tot het vertellen van de omgeving waarin hij zonder complexen is ondergedompeld. En dat is zijn grote waarde.
Paragraaf 5
Ik stond op en schudde beleefd mijn hand. ‘Deel me af, zei hij,, Ik moet wat vlees stelen. Het is tenminste wat hij van plan was te zeggen, Maar vanwege een toonfout verklaarde ik het verwarrende publiek: 'Pardon, Ik moet copuleren met de smid.
Ik denk dat maar weinig boeken zo lachten. Het gevoel voor humor van de Britten die absurde situaties vertellen en zijn karakter als toeschouwer of hoofdrolspeler plaatsen, is gewoon meesterlijk.
Paragraaf 6
De antropoloog die naar huis terugkeert, verwacht geen welkom van held, Maar de kou van sommige vrienden lijkt overdreven. Een uur na aankomst belt een kennis om me bondig te vertellen: -He, Ik weet niet waar je bent geweest, Maar je hebt bijna twee jaar geleden een trui in mijn huis achtergelaten. Wanneer ga je het ophalen??
De terugkeer naar huis en de "onverschilligheid" van familie en vrienden in het welkom is een van de grote teleurstellingen van de terugkeer van reizigers. Gerst, Zoals in al het werk, portretteert het met eenvoud en ironie.
| Stijl | 9,50/10 |
| Inhoud | 10,00/10 |
| Valoración | 9,75/10 |
